در جستجوي ريشه هاي فرازميني حيات زمين

در جولاي 2001، باران قرمز اسرار آميزي در يك منطقه وسيع از جنوب هندوستان باريد كه برخي از دانشمندان آن را منشا احتمالي حيات در كره زمين مي دانند.
در حالي كه مردم محلي معتقد بودند اين باران نشانه پيش بيني شده پايان جهان است، مقامات رسمي توضيح دادند كه اين باران ناشي از گرد و غبار صحراهاي عربستان است.
اما دكترگادفري لوئيس دانشمندي كه در اين منطقه حاضر بود مي گويد اين واقعه چيزي بيش از يك رخداد غيرعادي بود.
وي نه تنها كشف كرد سلولهاي زيستي كوچكي در اين باران وجود داشته است بلكه به اين دليل كه ظاهرا حاوي دي ان اي كه اجزاي تشكيل دهنده حيات بر روي زمين است، نبودند، وي را برآن داشت تا معتقد شود اين سلولها شكلي از حيات فرازميني در خود دارند.
دكتر لوئيس مي گويد: "اين ادعاي بحث برانگيز مبتني بر امكان منشاي حيات بر روي زمين از خارج از كره زمين است. مي دانم كه ادعاي بزرگي است اما همه آزمايشات از اين ادعا حمايت مي كنند."
مطالعات وي زنجيره اي از واكنش هاي دانشمندان در سراسر جهان كه نسبت به ماهيت اين سلولها ترديد داشتند را برانگيخت.
دليل اصلي آنكه ادعاي دكتر لوئيس بلافاصله از سوي جوامع علمي رد نشد آن بود كه با نظريه دو دانشمند بريتانيايي كه در دهه شصت ميلادي ارائه شده بود و هنوز هم مورد بحث است، هماهنگي داشت.
كشف فضايي
سر فرد هويل و پرفسور چاندرا ويكراماسينگه پيشگامان نظريه "حيات فرازميني" هستند كه مبتني بر آن است كه منشاي حيات بر روي زمين از سياره اي ديگر است.
آنها معتقد بودند كه حيات در ابتدا بر روي يك ستاره دنباله دار به زمين آمد. در طول دهه هاي گذشته اين فرضيه با جديت بيشتري مورد بررسي قرار گرفته است.
سازمان فضايي آمريكا(ناسا)، در حال حاضر علاقه بيشتري براي يافتن وجود حيات در ساير كرات نشان مي دهد.
يك روبوت زير دريايي براي جستجو در اقيانوس هاي يكي از اقمار مشتري(ژوپيتر) طراحي شده است كه در حال حاضر در مرحله آزمايش در درياچه اي در تكزاس است.
يافتن حيات در منظومه شمسي مي تواند فرضيه حيات فرازميني را تقويت كند.
بخش ديگري از ناسا در حال مطالعه بر روي باكتريهايي در روي زمين است كه مي توانند در شرايط كاملا متفاوتي به حيات خود ادامه بدهند.
يافتن چنين باكتريهايي مي تواند مويد آن باشد كه ميكرو ارگانيزم ها مي توانند در شرايط دشوار سفر در فضا بر روي يك شهاب به حيات خود ادامه دهند.
پرفسور ويكراماسينگه توضيح مي دهد: "باكتريها بايستي در برابر سرماي شديد فضا، خلاء، تابش اشعه ماوراي بنفش، اشعه هاي كيهاني و اشعه ايكس مقاومت كنند."
وي ادامه مي دهد: "به نظر عجيب مي رسد ولي باكتريها در برابر همه اين شرايط مقاوم هستند، تا آنجا كه ما مي دانيم باكتريها مطمئنا در اين شرايط به حيات خود ادامه مي دهند، من باكتريها را ذاتا فضانورد مي دانم."
از يك سياره ديگر
تابستان گذشته، برنامه Horizon در بي بي سي گزارشي اختصاصي از سفر پرفسور ويكراماسينگه به هند براي آنكه شخصا در باره باران سرخ بررسي كند، پخش كرد.
او با دكتر لوئيس ملاقات كرد و با يكديگر با مردمي كه شاهد اين باران بودند گفتگو كردند.
او همچنين تحقيق دكتر لوئيس در باره آنكه بارش باران سرخ در دماي سيصد درجه سانتيگراد نيز مي تواند رخ دهد، را مطالعه كرد، مطالعه بنياديني كه نشانگر آن است كه ميكرو ارگانيسم هاي فضايي ممكن است در دماي بسيار بالا نيز به حيات خود ادامه دهند.
همه اين شواهد پرفسور ويكراماسينگه را بر آن داشته است تا باران سرخ را نوعي از حيات فرا زميني بداند.
او مي گويد" "پيش ازسفرم به هند در مورد اينكه باران سرخ واقعا نشانه اي از حيات فرازميني باشد ترديد بسياري داشتم؛ اما حالا معتقدم كه حيات بر روي زمين از فضا آمده است."
با اين كه بسياري از دانشمندان با شك و ترديد به اين موضوع مي نگرند ولي اگر ويكراماسينگه و لوئيس حق داشته باشند، اين نشانه ها مي توانند قوي ترين مدارك اثبات نظريه حيات فرازميني باشند.
اين امر همچنين مي تواند نشانگر آن باشد كه حيات در ابتدا از سياره ديگري آغاز شده است و سپس در روي زمين به اشكال مختلفي تغيير شكل يافته و از اين قرار انسان ماهيتي فرازميني دارد.